Geschiedenis van de Televisie Eerste uitzending
De eerste tv uitzendingen in Nederland werden gemaakt door het Eindhovense Philips in de jaren 30. Het bedrijf experimenteerde met uitzendingen van filmbeelden zodat er een markt gecreëerd kon worden voor televisie toestellen die hetzelfde bedrijf weer aan de consumenten kon verkopen. In Amerika werden al in de jaren 30 reguliere tv uitzendingen gemaakt door CBS. Dit duurde in Nederland nog tot 1951 toen de Nederlandse Televisie Stichting (NTS) een zwart-wit uitzending verzorgde vanuit studio Irene in Bussum aangekondigd door omroepster Jeanne Roos. Het hart van de Nederlandse televisie is altijd in die omgeving gevestigd gebleven, namelijk Hilversum. In de eerste jaren keken er maar enkele duizenden mensen televisie, vooral door technische beperkingen en hoge kosten van de televisietoestellen.
Na deze eerste experimentele uitzendingen moest er gekozen worden voor een centrale omroep zoals in England de BBC of dat de Radio omroepen (Verzuilde omroepen) de zendtijd zouden verdelen. In 1956 werd door middel van het “Televisiebesluit” voor de Radio omroepen gekozen. De Omroepen zoals de VARA (arbeiders), NCRV (Christelijk), KRO (Katholiek), VPRO (Protestant), AVRO (Liberaal) werden de eerste Nederlandse televisie makers. De “R” in hun namen slaat bij allen op Radio en omdat ze hun naam niet hebben veranderd komt de “T” van Televisie er niet in voor.
Vanaf 1960 Vanaf 1960 werd er op alle avonden uitgezonden tussen 20.00 en 22.00 wat nu nog steeds wordt gezien als prime time, het tijdslot wanneer de meeste mensen televisie kijken. In 1964 kwam er een tweede net bij. Doordat het economisch met Nederland beter ging, konden de mensen makkelijker een tv kopen. Er werd volop gekeken naar de beeldbuis (Tube) en er waren al meer dan 1 miljoen mensen die televisie konden kijken. Er werd in gezinsverband gekeken en doordat er maar twee zenders waren had iedereen meestal hetzelfde programma gekeken. Hierover kon men de volgende dag op het werk, school of in de supermarkt praten. Programma’s met kijkcijfers van 5 miljoen of hoger waren geen uitzondering. Top programma’s zoals “Dagboek van een Herdershond”, “Wedden dat” en “Bananasplit” trokken met gemak 8 miljoen kijkers. De traditionele bordspelletjes en het lezen van een boek namen af, wat sommige cultuurcritici een bedenkelijke en slechte invloed op de burger vonden.
In 1967 werd kleuren televisie geïntroduceerd en in datzelfde jaar werd reclame op de Nederlandse televisie toegelaten. Vanaf 1969 werd het open bestel ingevoerd waardoor nieuwe omroepen konden toetreden tot het omroepbestel zoals de TROS, EO en Veronica. Vooral de TROS en Veronica maakte veel amusement programma’s wat tot de term vertrossing leidde; leeghoofdige televisie.
Commerciële Televisie Vanaf 1989 kwam de eerste commerciële zender; Véronique, het latere RTL. De Nederlandse regering had er alles aan gedaan om commerciële televisie tegen te houden door bijvoorbeeld TV10 van Joop van de Ende en John de Mol te dwarsbomen. Maar door de zogenaamde U-bocht constructie via Luxemburg was Véronique niet te verbieden. Ze moesten wel een aantal uur per dag Luxemburgse televisie uitzenden waar niemand wat van begreep. Véronique deed dit braaf zodat ze hun uitzendrechten behielden. Na 1992 werd binnenlandse commerciële televisie wel mogelijk en kwamen er meerdere stations zoals SBS, Veronica, TMF en NET5. Tevens bereidde RTL4 zijn zenders uit met RTL 5 en RTL7. Verder kwamen er internationale zender die of Nederlands ondertitelde of in het Nederlands uitzonden zoals Kindernet, EURO sport, MTV, SKY, Discovery, National Geographic, Nickelodeon, The Box. Hierdoor versplinterde het kijkgedrag enorm en hadden de kijkers dus meestal niet meer hetzelfde programma gezien met uitzondering van sportwedstrijden waar Nederland nog massaal naar keek.
Online Televisie Met de komst van het internet in 1995 kwam het online kijken om de hoek kijken. Doordat het internet toen nog niet snel genoeg was, werden er geen tv uitzendingen mee bekeken maar het illegaal downloaden van films was eind jaren 90 wel een opkomend fenomeen. Vanaf 2005 was het internet snel genoeg om YouTube filmpjes te kijken wat ook massaal werd gedaan. Ook begon de kijker via uitzending gemist (NPO gemist) uitzendingen van de publieke omroep via het internet te bekijken. Later volgde RTL XL met hetzelfde concept. Vanaf 2013 werd Netflix beschikbaar in Nederland wat een van de snelst groeiende betaal kanalen werd. Het aantal kijk uren op de televisie nam sinds 2010 gestaag af vooral onder jongeren. De komst van de iPad verlaagde het aantal tv kijkuren nog verder. Het lijkt erop dat televisie zijn langste tijd heeft gehad, hoewel er nog volop werd gekeken in 2017 (meer dan 3 uur! per dag). YouTube, NPO gemist, Netflix, en HBO gooien het traditionele televisie kijken met een bakje chips en een glaasje cola volledig overhoop.
Eerste uitzending
Vanaf 1960 werd er op alle avonden uitgezonden tussen 20.00 en 22.00 wat nu nog steeds wordt gezien als prime time, het tijdslot wanneer de meeste mensen televisie kijken. In 1964 kwam er een tweede net bij. Doordat het economisch met Nederland beter ging, konden de mensen makkelijker een tv kopen. Er werd volop gekeken naar de beeldbuis (Tube) en er waren al meer dan 1 miljoen mensen die televisie konden kijken. Er werd in gezinsverband gekeken en doordat er maar twee zenders waren had iedereen meestal hetzelfde programma gekeken. Hierover kon men de volgende dag op het werk, school of in de supermarkt praten. Programma’s met kijkcijfers van 5 miljoen of hoger waren geen uitzondering. Top programma’s zoals “Dagboek van een Herdershond”, “Wedden dat” en “Bananasplit” trokken met gemak 8 miljoen kijkers. De traditionele bordspelletjes en het lezen van een boek namen af, wat sommige cultuurcritici een bedenkelijke en slechte invloed op de burger vonden. 
Vanaf 1989 kwam de eerste commerciële zender; Véronique, het latere RTL. De Nederlandse regering had er alles aan gedaan om commerciële televisie tegen te houden door bijvoorbeeld TV10 van Joop van de Ende en John de Mol te dwarsbomen. Maar door de zogenaamde U-bocht constructie via Luxemburg was Véronique niet te verbieden. Ze moesten wel een aantal uur per dag Luxemburgse televisie uitzenden waar niemand wat van begreep. Véronique deed dit braaf zodat ze hun uitzendrechten behielden. Na 1992 werd binnenlandse commerciële televisie wel mogelijk en kwamen er meerdere stations zoals SBS, Veronica, TMF en NET5. Tevens bereidde RTL4 zijn zenders uit met RTL 5 en RTL7. Verder kwamen er internationale zender die of Nederlands ondertitelde of in het Nederlands uitzonden zoals Kindernet, EURO sport, MTV, SKY, Discovery, National Geographic, Nickelodeon, The Box. Hierdoor versplinterde het kijkgedrag enorm en hadden de kijkers dus meestal niet meer hetzelfde programma gezien met uitzondering van sportwedstrijden waar Nederland nog massaal naar keek. 
Met de komst van het internet in 1995 kwam het online kijken om de hoek kijken. Doordat het internet toen nog niet snel genoeg was, werden er geen tv uitzendingen mee bekeken maar het illegaal downloaden van films was eind jaren 90 wel een opkomend fenomeen. Vanaf 2005 was het internet snel genoeg om YouTube filmpjes te kijken wat ook massaal werd gedaan. Ook begon de kijker via uitzending gemist (NPO gemist) uitzendingen van de publieke omroep via het internet te bekijken. Later volgde RTL XL met hetzelfde concept. Vanaf 2013 werd Netflix beschikbaar in Nederland wat een van de snelst groeiende betaal kanalen werd. Het aantal kijk uren op de televisie nam sinds 2010 gestaag af vooral onder jongeren. De komst van de iPad verlaagde het aantal tv kijkuren nog verder. Het lijkt erop dat televisie zijn langste tijd heeft gehad, hoewel er nog volop werd gekeken in 2017 (meer dan 3 uur! per dag). YouTube, NPO gemist, Netflix, en HBO gooien het traditionele televisie kijken met een bakje chips en een glaasje cola volledig overhoop.