In juli 2016 bracht Niantic in samenwerking met Nintendo de game app Pokémon Go uit. In eerste instantie werd het spel alleen in de Verenigde Staten beschikbaar gesteld waardoor Europa het spel niet legaal kon verkrijgen. Meestal is dit geen probleem en weten de Europese gebruikers niet eens dat een bepaalde app in Amerika al verkrijgbaar is en in Europa niet. Maar bij Pokémon Go was dat wel anders.
De app werd in Amerika zo vaak gedownload dat het het aantal gebruikers van de populaire dating app Tinder overtrof. Binnen 3 dagen was er een nieuwe hype geboren en steeg het aandeel Nintendo, 60 procent in waarde. Iedereen wilde dit nieuwe spel spelen. Zo gebeurde het dat de app buiten de Apple Store en Google play op de Europese smartphones terecht kwam. In Nederland waren er al 1,3 miljoen gebruikers voordat het spel officieel uitkwam, een hoeveel die nooit eerder was vertoond.
Nintendo had dit succes hard nodig. De verkoop van hun traditionele gameconsole Wii was al enige jaren tanende sinds ze hem in 2006 op de mark brachten. De titels van de populaire Nintendo games waren al jarenlang, Mario Bros, The Legend of Zelda, Tetris en Donkey Kong. Het was dus hoogtijd voor een nieuw succes. Alle traditionele games bedrijven zoals Sony PlayStation, EA en Sega hadden moeite om winst te halen uit de app industrie waar de meeste games gratis of voor minder dan een euro te koop waren.
De games die de traditionele game bedrijven tot dan toe uitbrachten waren rond de 60 euro per stuk en dus kon er veel geld in de ontwikkeling gestoken met grote teams van game specialisten. Het verdienmodel voor deze games was simpeler dan app games namelijk, zorg dat er zoveel mogelijk van verkocht worden. Bij app games was het verdienmodel anders, de gebruikers moesten overgehaald worden in app aankopen te doen en de game moest zo leuk zijn dat gebruikers elkaar aanraden om de game ook te downloaden. De meest populaire app games waren gratis waardoor er alleen aan reclame en in app aankopen verdient kon worden.
Nintendo was al eigenaar van Pokémon wat in eerste instantie een game was, waar later de populaire animatie serie Pokémon van gemaakt werd. Niantic werd gevraagd een app game te ontwikkelen waarbij de speler zo veel mogelijk Pokémon figuren moest verzamelen. Niantic had al de app game Ingress gemaakt waarbij de gebruiker met zijn smartphone in de echte wereld zo veel mogelijk virtuele porten moest bemachtigen om deze aan elkaar te koppelen om een zo groot mogelijk gebied te controleren. Het principe van de echte wereld en de virtuele wereld koppelen werd ook voor Pokémon Go gebruikt.
Met de smartphone moest de gebruiker in de echte wereld op zoek gaan naar virtuele Pokémons die alleen zichtbaar werden door de camera op de smartphone aan te zetten en naar buiten te gaan. Als de gebruiker eenmaal een Pokémon op zijn smartphone zag, moest hij deze vangen met een Poké Ball. Voor het vangen verdiende de speler snoepjes die weer nodig zijn om de Pokémons te upgraden naar een hoger level. Wanneer de speler geen Poké Balls meer heeft kan hij deze kopen net zoals verschillende andere items. Dat is tevens het verdienmodel van de game die de eerste weken na lancering uiterst lucratief bleek te zijn. Doordat de speler de game in de buitenlucht moest spelen kreeg het ook een sociaal element. Voorheen konden gamers nachten lang op hun zolderkamer bivakkeren maar bij Pokémon Go was het noodzakelijk de straat op te gaan en met mede gamers te communiceren. De plekken waar Poke Balls gevonden konden worden waren weer in trek bij bedrijven die graag geld wilde betalen om een hotspot binnen hun poorten te hebben waardoor er gegarendeerd jongeren zouden toestromen. Terug naar Apps |
