|
 Een Digital Twin is een digitale replica van een levende of niet-levende fysieke entiteit (vliegtuig, auto, schip, hersenen, nier, etc). Digital twin verwijst naar een digitale replica van potentiële objecten (nieuwe raceauto) en feitelijke fysieke activa (gebouw), processen, mensen, plaatsen, systemen en apparaten die voor verschillende doeleinden kunnen worden gebruikt.
Een Digital Twin wordt gemaakt om te kijken hoe een object reageert op bepaalde omstandigheden voordat het object echt fysiek gebouwd wordt. Maar het object kan ook een orgaan zijn die digitaal is nagebouwd en waarop nieuwe medicijnen getest kunnen worden zonder dat het risoco wordt gelopen dat de patient schade ondervindt. Een ander voorbeeld zijn de dijken die in heel Nederland staan, door deze in een digitale tweeling te stoppen kunnen er simulaties gedraaid worden. Via deze simulaties kan men zien hoe de dijken op extreme droogte of extreme regenval reageren. Maar via sensoren in de dijk kun je ook zien waar en wanneer er zwakke plekken in de dijk ontstaan en dus waar en wanneer er moet worden ingegrepen.
De digitale weergave van het object biedt zowel de elementen als de dynamiek van hoe een apparaat werkt en leeft gedurende zijn hele levenscyclus. Bij Digital Twin technologie zijn twee kenmerken belangrijk. Ten eerste de verbinding tussen het fysieke model en het corresponderende virtuele model of virtuele tegenhanger. En ten tweede dat deze verbinding tot stand wordt gebracht door realtime gegevens te genereren met behulp van sensoren.
Een voordeel van een digital twin in vergelijking met een klassiek model is dat een digitaal twinmodel voortdurend wordt geüpdate met wat er op dat moment gebeurt in de echte wereld. Het model wordt daardoor steeds nauwkeuriger. Het digitale model veranderd en wordt beter de loop van de tijd.
 Digitale tweelingen integreren IoT, kunstmatige intelligentie, machine learning en softwareanalyse met ruimtelijke netwerkgrafieken om levende digitale simulatiemodellen te creëren die worden bijgewerkt en gewijzigd naarmate hun fysieke tegenhangers veranderen. Een digitale tweeling leert en actualiseert zichzelf voortdurend uit meerdere bronnen om zijn bijna realtime status, werkconditie of positie weer te geven. Dit leersysteem leert van zichzelf en gebruikt sensorgegevens die de bedrijfstoestand overbrengen; van menselijke experts, zoals ingenieurs met industriële domeinkennis; van andere soortgelijke machines; van andere soortgelijke machineparken; en van de grotere systemen en omgeving waarvan het deel kan uitmaken. Een digitale tweeling integreert ook historische gegevens van machinegebruik in het verleden om in zijn digitale model te betrekken.
In verschillende industriële sectoren worden Digital Twins gebruikt om de werking en het onderhoud van fysieke activa, systemen en productieprocessen te optimaliseren. Ze zijn een vormende technologie voor het industriële internet der dingen (IIoT), waar fysieke objecten virtueel kunnen leven en communiceren met andere machines en mensen. De Digital Twin is ook een onderdeel van cyber-physical systems (CPS). |
